سبزوارپاتوق
پشتیبان انسان های سبزسبزوارپاتوق
پشتیبان انسان های سبز
اون که رفته دیگه رفته !
آنکه می رود فقط می رود ...
ولی آنکه می ماند درد می کشد ، غصه می خورد ، بغض می کند ، اشک می ریزد و همه ی این ها روحش را به آتش می کشد و در انتظار برگشتن کسی که هرگز برنخواهد گشت آرام آرام خاکستر می شود ...
همه گفتند که تو رفتی ، ولی گفتم که دروغه !
همه میگن که تو نیستی ، همه میگن که تو مردیولی من میگم دروغه
دروووووووووووغه ! 
دوستی که رفت ... !
از دیروز که علیرضا فوت شد و با خبر شدم تا امشب من در شوک کامل بودم . مرگ دوستان برایم سخت است و مرگ دوستان اینترنتی ام سخت تر . او اولین کسی بود که از جمع دوستان سبزپاتوقی مان از پیش ما رفت . رفت که رفت ...
کاش بیشتر از آنچه او می خواست پیشش می رفتیم و پیشش می ماندیم .. . تا امروز به این چیزها فکر نکرده بودم …
چیزی که در این دنیا آموختم عادت کردن است . به نبودت عادت می کنیم و دیگران هم عادت می کنند به نبود من .
روحت شاد علیرضای عزیز . برای احترام به این دوستی ها و رفاقتمان به نمازت ایستادم ، خدانگهدار
منبع : دست نوشته های حمید دلبری
